روشهای متعددی برای قیمت گذاری وجود دارد. این روشها به سه گروه “مبتنی بر تقاضا” ، “مبتنی بر هزینه” و “مبتنی بر رقابت” تقسیم می شوند. بهترین روش قیمت گذاری ، روش ترکیبی این سه گروه است. حال به توضیح این روشها می پردازیم.
۱- روشهای قیمت گذاری مبتنی بر تقاضا
در این روش ، اتخاب قیمت بر اساس ارزشی است که مشتریان برای برای محصول قائلند. هدف این روش پذیرش قیمت کمتر همراه با حفظ ارزش محصول است وبیشتر در شرایطی که مشتریان نسبت به قیمت حساسیت کمتری داشته باشند قابل استفاده است .
۱.۱- قیمت گذاری پر مایه و گران
زمانیکه محصولی جدید همراه با نوآوری را به بازار عرضه می نمایید،می توانید از این روش قیمت گذاری استفاده نمایید.
با این روش شما می توانید در دوره های کوتاه مدت و تا قبل از ورود رقبا ، سود زیادی کسب کنید. اما با ورود رقبا به جهت حفظ و یا افزایش سهم بازار می بایست قیمت ها را کاهش دهید و در سطح قیمت رقبا قرار گیرید. این روش به شرکتها این امکان را می دهد تا در مدت کوتاهی هزینه های خود را جبران نمایند.
۱.۲- قیمت گذاری نفوذی
از این روش زمانی استفاده نمایید که قصد افزایش نفوذ در بازار را دارید. در این روش برای افزایش سهم بازار، از قیمت های پایین استفاده نمایید. البته توجه نمایید این روش زمانی مناسب خواهد بود که مصرف کنندگان به قیمت ها حساس باشند.
۱.۳- قیمت گذاری پرستیژی
در این روش با استفاده از قیمت بالا، در ذهن مشتری تصویری از کیفیت یا انحصار ایجاد می گردد. از این روش برای قیمت گذاری پوشاک، اتومبیل، جواهرات ، عطریات و … استفاده می شود.
قیمت گذاری پرستیژی و پرمایه هر دو بر پایه قیمت گاذری بالا هستند اما ۲ تفاوت عمده دارند:
- قیمت گذاری پرستیژی یک استراتژی بلند مدت است اما قیمت گذاری پرمایه، کوتاه مدت است و تا آمدن رقبا ادامه دارد.
- در قیمت گذاری پرستیژی ، شرکت می خواهد از قیمت به عنوان جزئی از تصویر کلی محصول استفاده نماید درحالی که در قیمت گذاری پر مایه هدف کسب سود است
۱.۴- قیمت گذاری گروهی
این روش زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که شرکتی بیش از یک محصول در یک زمینه دارد. در این روش محصولات با قیمت ها و ویژگی های مختلفی در ردیف های متفاوتی عرضه می شوند و مشتریان با توجه به بودجه خود به سمت ردیف های مخصوص رفته و محصول خود را انتخاب و خریداری می نمایند.